TƏŞƏHHÜDDƏ BARMAĞIN TƏRPƏDİLMƏSİ
Peyğəmbər – səllallahu aleyhi və alihi və səlləm – sol ovcunu sol dizinin üstünə aşıq şəkildə qoyardı. Sağ əlinin barmaqlarının hamısını bükərdi. Şəhadət barmağı ilə qibləyə işarə edər və ona baxardı ( Müslim, Əbu Uvanə, İbn Xuzeymə, Əl-Hümeydi « Müsnəd» ( 131/1) və Əbu Yəla ( 275/2). Səhih hədisdir).
«Barmağı ilə işarə edəndə baş barmağını orta barmağının üstünə qoyardı» (Müslim və Əbu Uvanə).
Bəzən onu « dairəvi şəkildə qoyardı» (və ya havada onunla dairə cızardı) ( Əbu Davud, ən-Nəsai, İbn əl-Carud əl-Müntəqqi (208), İbn Xuzeymə (1/86/1-2), İbn Hibban «Səhih» (485). Səhih hədisdir).
Barmağını qaldırardı, tərpədərdi və dua edərdi ( yuxarıda göstərilən mənbələr) və deyərdi: « Bu barmağın ( şəhadət barmağının) işarəsi şeytan üçün dəmirdən də ağırdır» ( Əhməd, əl-Bəzzar, Əbu Cəfər, əl-Buxtəri, «əl-Əmali» (60/1), ət-Təbərani «əd-Dua» (273/1), Abdul Fəni əl-Məqdisi, «əs-Sünən» )12/2). Yaxşı hədisdir. « Müsnəd» əsəri (249/2) və əl-Beyhəqi).
«Peyğəmbər –səllallahu aleyhi və alihi və səlləm- bunu hər iki təşəhhüd zamanı edərdi» (ən-Nəsai və əl-Beyhəqi. Səhih hədisdir).
Peyğəmbərin – səllallahu aleyhi və alihi və səlləm – əshabələri bir-birinə, yəni dua vaxtı barmaqla işarə edilməsinə diqqət yetirirdilər (İbn Əbu Şeybə ( 2/123/2). Yaxşı hədisdir).
«Dua vaxtı iki barmağı ilə işarə edərək dua edən birisini gördükdə Peyğəmbər – səllallahu aleyhi və alihi və səlləm – demişdir: « Biri ilə, biri ilə və sonra şəhadət barmağını göstərdi» (İbn Əbi Şeybə ( 12/40/1) və (2/123/2), ən-Nəsai, əl-Hakim və əz-Zəhəbi. Səhih hədisdir).
BİRİNCİ TƏŞƏHHÜDÜN VACİBLİYİ VƏ ONDA DUANIN ŞƏRİƏTƏ UYĞUNLUĞU
